Beste-ITer

Zijn wij de beste IT'ers?

Software is de zuurstof waarop onze economie draait. Misschien wat overdreven gesteld, maar in ongeveer alles waar we dagelijks mee in aanraking komen, zit wel ergens een stukje software. Het een al wat onschuldiger dan het andere. 

Twee vliegtuigcrashes van de Boeing 737 MAX worden integraal toegeschreven aan een fout in de software. In één adem wijzen een aantal captains van de Belgische software industrie met een verwijtende vinger naar de Indiase softwareontwikkelaar die voor een schamele 9 USD werkt. In dezelfde pennentrek wordt geponeerd dat enkel dure software een garantie is op kwaliteit. 

Niemand die zich afvraagt of het de dure westerse consultants zijn die aan de basis liggen van een fout in het ontwerp, of het de goedkope buitenlandse programmeurs zijn die de fout hebben geïntroduceerd, of liep de communicatie binnen het team spaak doordat er weinig rekening werd gehouden met de culturele diversiteit binnen de samenwerking. 

Op VRT NWS loopt er een reeks over medisch toerisme waarin geduid wordt waarom mensen naar een specifiek land trekken voor bepaalde medische behandelingen. Ik merk grote gelijkenis tussen de – in mijn ogen zeer voorbarige en populistische – conclusie van zowel de journalisten als de captains of industry. Ze stellen dat er in het buitenland goede vakmensen te vinden zijn. Maar tegelijk insinueert men onverdroten dat dit eerder de uitzondering is dan de regel en dat het gevaar voor charlatans heel reëel is. Men wijst op allerhande terechte risico’s en gevaren. 

Van een vleugje chauvinisme ben ik natuurlijk niet vies. Ik weet pertinent dat België een aantal bijzonder goede softwareontwikkelaars telt. Maar evenzeer weet ik dat er heel wat minder getalenteerde softwarebedrijven zijn. Het is betreurenswaardig dat de lat bij heel wat bedrijven jaar na jaar haast systematisch lager wordt gelegd. Dat is immers de prijs die men graag betaalt om de honger naar nieuwe IT’ers te blijven stillen. Groei en omzet boven kwaliteit. 

Men veinst kwaliteit te leveren door senior dagtarieven te hanteren voor jonge en weinig ervaren IT’ers. Het begrip kwaliteit wordt als rode draad in marketing en communicatie campagnes gebruikt. Doch, de klant betaalt een premium prijs voor matige tot slechte software. 

Dat het onderwijs onvoldoende afgestemd is op de behoeftes van het bedrijfsleven is een publiek geheim. Pas afgestudeerde IT’ers zijn quasi nooit onmiddellijk inzetbaar. Sommige bedrijven nemen het ernstig en investeren in deze jonge rekruten. Niet door ze een stoomcursus of een masterclass te laten volgen om ze vervolgens in een project bij een klant te droppen. Maar door minutieus en over een lange periode de nieuwkomers te vormen en te begeleiden. Dat kost geld en heel veel geduld. Het zorgt echter voor de scheiding tussen kaf en koren, voor goede en minder goede softwarebedrijven. 

In bepaalde landen is het onderwijs wel meticuleus afgestemd op de markt. Daar stromen pas afgestudeerden naadloos door naar de IT bedrijven. Hun relevante kennisniveau ligt merkbaar hoger dan het kennisniveau van pas afgestudeerde Belgische IT studenten. Op dat vlak heeft België een aanzienlijke achterstand. 

En dan zwijgen we nog maar over de niet IT-studenten die massaal worden gerekruteerd om het schrijnend tekort aan IT talent enigszins te compenseren. Het is een illusie te denken dat een zes weken durende masterclass hen op hetzelfde niveau kan brengen dan een student die een bachelor of master heeft behaald in een echte IT richting. Er zijn er die zich ontpoppen tot verdomd straffe IT’ers, maar dat zijn uitzonderingen en kan enkel door een intensieve begeleiding. 

De wereld is geglobaliseerd. Wij zijn niet de enige slimme IT’ers op deze aardkluit. Andere regio’s en landen staan minstens even ver of zelfs verder. Laat ons dit aangrijpen om onszelf uit te dagen, om te demarreren en de achterstand opnieuw te dichten. Eerder dan onszelf zelfgenoegzaam te kronen tot keizer en met hoongelach op andere landen neer te kijken. 

Iedereen weet dat er verdomd veel hoogtechnologische software nodig is om een tuig op de maan te laten landen. India en China zijn hierin geslaagd, de meeste van onze elektronica komt uit Zuidoost Azië, … Dus het maken van software zullen ze ondertussen ook wel onder de knie hebben me dunkt. 

En natuurlijk is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. Maar net zoals bij ons zijn er in het buitenland goede en minder goede softwarebedrijven. Daarin verschillen we echt niet (meer). 

Laten we onszelf niet overschatten en onze buitenlandse concullega’s niet onderschatten.

Dit artikel werd geschreven door Marc Schijvaerts